Als ik nu eerst die studie of die training nog volg, dan pas kan ik zeggen dat ik echt goed ben in mijn werk. Eerst meer kennis en nog meer kennis verzamelen voordat ik met overtuiging kan zeggen dat het zo zit. Herken je bijvoorbeeld dat er een opmerking wordt geplaatst in een vergadering of een netwerkbijeenkomst. Je hoofd begint met ratelen en analyseren of het klopt wat er gezegd wordt. Je luistert ondertussen naar de argumenten die op tafel komen. Terwijl een ander gedeelte van je brein denkt te weten dat de analyse niet klopt. Wat doe je? Dan komen de “JA MAAR” gedachten: Wat als ik het fout heb? Ben ik er wel 100% zeker van dat het klopt? Ben ik de enige die denkt dat het niet klopt? Heb ik het lef om een vraag te stellen in dit gezelschap? Allemaal gedachten die elkaar in korte tijd opvolgen en vervolgens niet leiden tot het stellen van de vraag.
Jammer, weer een moment gemist om te laten zien wat jij wel in huis hebt.
Mij valt het op dat vooral vrouwen dit gedrag laten zien en de “ja maar” gedachten regelmatig hebben. Veel vrouwen compenseren die gedachten door nog meer kennis te halen om toch maar zo dicht bij die 100% zekerheid te komen. Veel energie gaat verloren in het opdoen van nog meer kennis. Het lef hebben om gewoon de vraag stellen is een snellere en vaak effectievere weg.
Gericht zijn op dingen die je nog niet kent of niet weet werpt veel schaduw op de kennis en ervaring die er wél is. Draai het eens om en zet de spotlight op wat je WEL weet in plaats van wat je niet weet.
Daarnaast ben ik ervan overtuigd dat je door te doen veel meer kennis op verschillende niveaus verkrijgt dan alleen theorie uit boeken te leren. Wanneer je alles toepast volgens de theorie is succes evenmin verzekerd. Toch ontlenen we hoge “verwachtingen” aan theoretische kennis. Als iemand die opleiding/kennis heeft dan zal hij/zij wel goed zijn. Is dat wel zo? In de praktijk heb ik hele andere ervaringen opgedaan......
Daarom deze quote ter inspiratie
“Stop met nog meer studeren en ga je kennis etaleren!”