Gek werd ik er af en toe van….. al die “wat als" gedachten. En nee, die waren over mezelf lang niet altijd positief. Ik vind het veel gemakkelijker om de positieve dingen van een ander te zien, te waarderen en te benoemen en in mogelijkheden te denken.
Wow, wat hebben anderen toch veel kwaliteiten in huis…..Wat kan ik eigenlijk echt goed?
Vroeger, als klein meisje, wilde ik graag in iets uitblinken. Topvolleyballer, zangeres of actrice. Gewoon een concreet talent waar niemand omheen kan. Dat leek mij best handig en fijn om te hebben. Ik heb van alles geprobeerd om mijn concrete talent bij mezelf te ontdekken. Alleen heb ik dat in die vorm nooit gevonden.
Ondertussen heb ik natuurlijk ontzettend veel verschillende ervaringen opgedaan. Gewoon de dagelijkse dingen van het leven, van school, naar het buitenland, werken bij verschillende bedrijven in verschillende functies. Studies die nodig waren om door te groeien in die functies. Eigenlijk allemaal prima om te doen maar toch……. het bleef knagen. Elke keer als dat knagende gevoel weer terug kwam was het groter dan hoe ik het geparkeerd had in mijn systeem. Tot het moment dat ik er echt werkelijk niet meer omheen kon. Ik moest het nu toch echt een keer goed bij de horens vatten.
Dus echt met mezelf aan de slag om helder te krijgen waar mijn talent zit en hoe ik dat kan vertalen naar een bedrijf.
Wat was dat eng zeg! Eng omdat ik niet wist hoe het zou zijn om mijn hart te volgen. Eng om te gaan voor helemaal wat nieuws. Ik wist alleen wat ik achterliet en niet wat ik ging “krijgen”.
Vragen als: “ Ga ik het echt leuk vinden? Gaat het me voldoening geven? Levert het energie op? Kan ik er voldoende geld mee verdienen? Hoeveel wil ik eigenlijk verdienen? Wat moet ik er allemaal voor doen?” en ga zo nog maar even door. Een marathon aan vragen spookte door mijn hoofd. Complete chaos en emoties wisselden elkaar af.
Tot dat ik op een beslis punt kwam. Ik stelde me de vraag: "Wat als het mis gaat?" Waarop iemand mij de andere vraag stelde: "Wat als het goed gaat?"
Inmiddels werk ik al bijna zes jaar voor mezelf. Antwoorden op de meeste vragen van hierboven heb ik inmiddels gekregen. De antwoorden die het mij opgeleverd heeft, had ik echt voor geen goud willen missen.
Je kunt lang nadenken hoe het zal voelen (of zijn) of je kunt gewoon gaan beginnen!